- әудем жер
- Аса қашық емес, тиіп тұрған жер.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
алашағыр — зат. бот. сөйл. Шағыр. Ол бұққан күйі бойшаң а л а ш а ғ ы р д ы тасалап, біраз жер жүгіріп келіп, әудем жер қалғанда жүрелей қалды (Х. Есенжанов, Ақ жайық, 2, 156) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құлперен — үст. жерг. Құйғытып, құйындатып. Әудем жер қ ұ л п е р е н шапқан соң ғана бойы жеңілдеп салғандай болды (К.Сегізбаев, Ашылмаған., 60) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сонадай — үст. сөйл. Анадай; алыс, әудем (жер). «Уазик» ажылдап келіп, ойқастай бұрылды да, шиқ етіп с о н а д а й жерге тоқтай қалды (Ә.Асқаров, Таңд., 360) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі